Daar gaan we dan!

Nou, daar zit ik dan: achter mijn laptop, in mijn nieuwe kamer in een appartement in Olomouc... Ik kan het nog maar amper geloven, maar ik raak hier wel aan gewend denk ik!

Praag
Op 3 september ben ik samen met mijn opa en oudtante vertrokken richting Duitsland, om op 4 september door te rijden naar Praag. Daar aangekomen, heb ik me meteen in de drukte van Praag gestort om de stad te verkennen. Om het simpel te houden voor die middag ben ik eerst de grotere boulevards die door de stad lopen gaan verkennen, wat me eigenlijk best wel tegenviel. Ik had wel verwacht dat het er zou krioelen van de toeristen, maar ik kwam in die lange straten nou ook niet echt interessante dingen tegen, behalve zwaar toeristische restaurants en souvenirshops die natuurlijk een veel te hoge prijs rekenen voor wat ze verkopen. Ik heb overigens wel heel lekker Tsjechisch gegeten! Je kunt zeggen wat je wilt, maar die mensen kunnen wel vlees bereiden! 
Moe van de reis en gestoord van de toeristen ben ik toen 's avonds terug naar mijn hotel gegaan om een plan voor de volgende dag te maken. De missie: zoveel mogelijk proberen om toeristen te ontwijken, tenzij het daadwerkelijk mooie plekken zijn om te bezoeken. Mijn hotel stond gelukkig ver buiten de centrumring. De wijken in Praag zijn ingedeeld in nummers. Hoe hoger het nummer, des te verder zit je bij het centrum vandaan. Mijn hotel stond in Praag 9, dus ik had het heerlijk rustig! Het mooie is dan wel weer dat de metro's daar nog uit de Sovjet tijd komen, en die maken flinke kilometers onder de grond, wat betekende dat ik alsnog binnen 15 minuten in het centrum zat.

5 september heb ik mijn voeten zowat aan gort gelopen in Praag en ik heb nog steeds spierpijn in mijn kuiten, maar het was het waard!
Ik heb de metro tot aan het oosten van het centrum gebruikt en ben vanaf daar gaan lopen naar het gedeelte genaamd Malá Strana. Dat is de heuvel ten westen van de rivier de Moldau die dwars door Praag loopt. De rivier zelf is al een plaatje om te zien, maar als je een beetje bereid bent om je conditie te trainen en de heuvel op te lopen, dan heb je naar mijn idee het mooiste uitzicht ooit over Praag! Over die berg rijdt ook een trammetje schuin omhoog, maar ik had geen zin om als vissenvoer opgepropt te worden in een sauna. Het uitzicht over de stad is fantastisch!! Ik heb het uiteindelijk zelfs nog hogerop gezocht door de toren te beklimmen die op de heuvel staat. Dat moet je overigens niet doen als je hoogtevrees hebt...
Vanuit de heuvel ben ik richting het noorden weer naar beneden gelopen en doorgelopen naar het kasteel van Praag, wat weer omhoog was. Daar ben ik even heel Westers bij de Starbucks neergeploft en ben ik tegen een willekeurige Amerikaan en Hongaar aangelopen die samen reisden en elkaar "Malou" en "Midnight" noemden. Ik heb leuke gesprekken met die twee gehad over van alles en nog wat. Verder heb ik me sterk in moeten houden om Trump niet helemaal de grond in te stampen, want die Amerikaan was daar best wel een groot fan van.
Na even goed uitgerust te hebben, ben ik terug gelopen richting het oosten, over de rivier, naar de Joodse wijk. Inmiddels was het al wel wat later op de dag, dus ik heb de Synagoges niet meer kunnen bezoeken. Na nog een beetje rondwandelen en half verdwalen ben ik uiteindelijk terug gelopen naar het museum op de grote boulevard en gaan eten bij het Výtopna Railway Restaurant. Dit is een superleuk restaurant waar de drankjes in rijdende treintjes worden geserveerd en de restaurant eigenaar in een treinmanager uniform rondloopt. Wanneer er daar eten geserveerd wordt, hoor je ook daadwerkelijk een fluitje in plaats van een restaurantbel! En ik liep daar tegen de Tsjechische prijzen aan: €5 voor een volledige maaltijd en toetje...
Daarna heb ik nog heel even het centraal station van Praag verkend, zodat ik de volgende dag wist waar ik heen moest.

Olomouc
Na een treinreis van 2 uur, business class voor een tientje, werd ik in Olomouc opgevangen door Marek die een Nederlandse vlag omhoog hield! Marek is een Tsjech die ik in Nederland heb ontmoet. Hij heeft exact dezelfde uitwisseling op de Haagse Hogeschool gedaan. Ik ga samen met hem en zijn vriendin in een huis wonen dat zijn vader gekocht heeft. Mijn twee huisgenoten hebben me na aankomst in het appartement vrijwel meteen de stad mee in getrokken en me alle belangrijke dingen laten zien, en ik ben verkocht! Olomouc is echt een pláátje! Je kunt vrijwel alles te voet doen, maar de tram werkt hier net zo goed. Als je onze wijk uit loopt, loop je vrijwel direct een villawijk in met de mooiste oude huizen, de universiteit ziet er al net zo klassiek uit met een superschattige binnenplaats, en het centrum staat vol met gebouwen en standbeelden in de barok stijl. Ik heb zijn ouders daarna ook nog ontmoet. Zijn vader is een stugge Tsjech die alles neemt voor wat het is. Als je hem ziet, zou je bijna denken dat hij standaard chagrijnig, maar dit is hoe de meeste Tsjechen die ik heb ontmoet, op me overkomen. Ik was hier ook voor gewaarschuwd. 

Nu ben ik een beetje aan het settelen, wat dagelijkse dingetjes aan het aanschaffen en de stad aan het verkennen. 
De universiteit heeft me gekoppeld aan een Tsjechische buddy, met wie ik vanavond wat ga drinken. Ik heb er zin in!
Foto's van Olomouc volgen later!