Olomouc voor dummies

Normaal gesproken zou ik niet zo veel achter mijn laptop zitten, maar in het kader van 'luie zondag' en even mijn rust nemen om het appartement wat meer mijn thuis te maken, doe ik dat vandaag even wel. 

Dit verslagje is bedoeld om uit te leggen hoe Olomouc eruit ziet en wat er allemaal te doen valt in de stad, naast naar school gaan...
Het handigste is om een tweede tabblad te openen en het fotoalbum genaamd 'Olomouc' op deze website erbij te zoeken, en de sortering op 'oudste eerst' te zetten. Ik zal de stad aan de hand van de foto's op volgorde proberen te beschrijven. Niet alle foto's in dat album zijn per sé mooie foto's, maar ze geven in ieder geval een goed idee van de stad en hoe een deel van de wegen eruit zien die ik dagelijks naar school bewandel vanaf volgende week.

Nová Ulice
Dit is de wijk waar ik in woon, ten oosten van het centrum. Zodra je mijn straat uit loopt richting het centrum, loop je direct een villa-straat in met de mooiste klassieke huizen. Hier en daar zie je wel een half afgebrokkelde muur of graffiti (of een oubollige auto met een platte voorband), maar 90% van de wijk ziet er heel chique uit. Je moet hier ook niet verbaasd opkijken als er een Ferrari of een dikke BMW door de wijk rijdt. Wat wel meteen opvalt, is dat er hier héél veel bomen staan en grasvelden liggen. Dat is door de hele stad zo, en ik vind het persoonlijk heel leuk om te zien. Het geeft de stad een heel rustig karakter. 

Centrumring
Ik kan mijn wijk in één weg uit lopen naar het centrum, dat is de Třida Svornosti, waar ik ook aan woon. Vanaf dat punt zou ik ook de tram kunnen pakken, maar dan ben ik al zover dat ik net zo goed door kan lopen. Nadat je mijn wijk uitgelopen bent, kom je op de weg Palackého, waar mijn universiteit ook naar vernoemd is (zie de eerste foto met trambanen, de Silo Tower en het grote open kruispunt). Vanaf daar is het nog maar een paar minuutjes tot aan het centrum, wat omringd wordt door 3 grote parken die aan elkaar verbonden zijn. Ik heb daar nu niet zoveel foto's van gemaakt, maar in die parken zie je met het huidige mooie weer altijd joggers, fietsers, ouders met kinderen en muzikanten. Het is er altijd supergezellig!

HC Olomouc
Het grote blauw-bruine, container-achtige gebouw dat je ziet is het ijshockeystadion van Olomouc, het Zimní Stadion. En ja, dat wordt hier ook gewoon in de zomer gespeeld. En hoewel mijn huisgenoten me beloofd hebben dat we binnenkort een jersey halen en naar een wedstrijd gaan (YAY!), kon ik het niet laten om toch al even een blik binnen te werpen. Er stond een man voor de deur die gelukkig Engels sprak. Hij wist niet zeker of ik wel naar binnen mocht tijdens de training van het thuisteam, maar desondanks deed hij toch de deur voor me open. Ik mocht helaas geen foto's maken, daarvoor moest ik op een ander moment een keer terug komen. Het is een heel oud stadion dat op het punt staat om gerenoveerd te worden. Volgens de Tsjechen is het het lelijkste stadion van heel Tsjechië, maar de sfeer schijnt er fantastisch te zijn.

Centrum
Vanaf daar loop je het centrum in en kom je zowat op iedere hoek van elk klein straatje wel standbeelden of fonteinen tegen. Het grootste deel is afkomstig uit de Barok cultuur, en dat is ook te zien aan het gigantische naald-achtige standbeeld midden op het plein. Het wordt de "Holy Trinity Column" genoemd en representeert het einde van het bestrijden van een gigantische pestplaag in Moravië, de provincie waar Olomouc in ligt. Iedere stad en ieder dorp in deze regio heeft er zo één, maar dit is de grootste. In Šternberk, het voorstadje waar mijn huisgenoten vandaan komen, is zo'n zelfde standbeeld zelfs over een besmette waterbron heen geplaatst, waar de mensen ziek van werden.
Ik had gisteren (9 september) mazzel met de dag dat ik in de stad rondliep, omdat het internationaal Open Monumentendag was. Dat betekende dat ook alle musea hier gratis geopend waren. Daarnaast waren er heel veel bezigheden op het plein, zoals live concerten en een boekenmarktje. En de Column was dus ook open. Er is eigenlijk niets te zien aan de binnenkant, behalve een koperen box die hermetisch afgesloten is, maar toch was het wel leuk. 
De kerk op het binnenplein is de Sint Moritz. Het meest bijzondere aan de kerk is eigenlijk de astronomische klok aan de zijkant. Deze klok komt ook uit de Barok cultuur, alleen is dat nu nog maar amper te zien. De afbeeldingen van de mensen (arbeiders) boven en onder de poppetjes en het uurwerk komen van een veel latere tijd, namelijk het eind van de Tweede Wereldoorlog. Ik heb me door meerdere Tsjechen laten vertellen dat de afbeeldingen typisch communistisch zijn en iedere Tsjech vertelt het met strak getrokken lippen en een streng gezicht. Er ligt in dit land over het algemeen nog steeds een diep gegronde haat jegens de Duitsers, zelfs onder de mensen van mijn leeftijd. Ondanks dat spreken hier nog wel heel veel Tsjechen Duits, en ze zijn ook bereid om het te spreken, zolang je maar niet daadwerkelijk zelf Duits bent. Zeker de ouderen willen dan niks van je weten. Ik ben uiteindelijk ook de kerk in gegaan, en daar mag je vrij rondlopen door alle gangetjes, waar veel oude documenten en fresco's te vinden zijn. Wanneer je de toren beklimt kijk je uit over Olomouc. Het is niet zo mooi als Praag, maar nog steeds heel gaaf om te zien. Vanaf daar is ook heel goed te zien hoeveel kerken er wel niet in de stad staan. Tsjechië is van originele katholiek. Tegenwoordig is daar niet veel meer van te merken, omdat zo'n 60% van het land zichzelf atheïstisch noemt, maar de kerken staan er uiteraard nog wel. 
Het hele centrum bestaat verder uit smalle straatjes met gebouwen in alle kleuren en kleine, schattige winkeltjes. Je kunt er vrijwel alles vinden. 

Prehistorische opgravingen
Het Vlastivědne Museum v Olomouci is een museum dat vol ligt met prehistorische opgravingen, oude grafstenen en stukken van oude gebouwen. Het werd beheerd door een vrij oude meneer (ik schatte hem rond de 70) die verbazingwekkend goed Engels sprak, en dat terwijl Olomouc helemaal geen toeristische stad is. Hij heeft me alles uitgelegd en liet me interactieve spelletjes spelen om mijn Tsjechisch te testen. Het museum zit verbonden aan een netwerk van ondergrondse gangen dat helaas afgesloten moest worden vanwege instortingsgevaar (zie de foto van mij in het begin van die gang, hij stond erop om een foto van me te maken). Hij legde me wel uit dat de gemeente geld aan het sparen is om die gangen te herstellen en te heropenen. Wat me nog meer verbaasde aan die man is dat hij in zijn jongere jaren in Leiden heeft gewoond! Hij had daar niet veel Nederlands geleerd, maar kon wel "goedemiddag" en nog een paar andere woordjes tegen me zeggen. 
Verder heb ik in dit museum geleerd dat Tsjechië vanaf een paar eeuwen voor Christus door de Kelten bewoond werd, die uiteindelijk zijn verdreven door de Germanen. Daar zijn ook veel van de opgravingen op de foto's door gemaakt.

Jaloerse koning
Een stuk of 6 foto's later zie je een lichtgroen vierkant gebouw met hardhouten deuren en een juweeltje van een binnenplaats. Dit gebouw staat vanuit de geschiedenis in verband met het gebouw dat daarna komt, wat het paleis van de aartsbisschop is en ernaast staat. Het groene gebouw is van origine een kazerne, wat in de 17e eeuw gebouwd is door de koning omdat hij jaloers was op het grote paleis van de aartsbisschop. Niet dat de koning's vele paleizen niet groot zijn, maar hij vond niet dat de bisschop zoveel bewondering mocht krijgen voor zijn paleis en dus heeft hij er een random kazerne vóór gebouwd die hij eigenlijk niet nodig had, waardoor het paleis van de bisschop compleet in de schaduw viel.
Tegenwoordig is de kazerne de bibliotheek van mijn universiteit, en die loopt helemaal rond om de binnenplaats. Het is ook te zien aan het bordje naast de poort naar de binnenplaats met de tekst "Univerzita Palackého Informační Centrum".
Het is dat ik mijn schoolpas nog niet heb...

Paleis van de aartsbisschop
Ook dit paleis is in de 17e eeuw gebouwd en is ontworpen door een Italiaanse architect. In het paleis zijn twee tronen te vinden. Hier hebben de kroningen van meerdere koningen en leiders plaats gevonden, maar de meest bekende is die van Oostenrijkse keizer Franz Joseph I. Één van de eerste bisschoppen die daar gewoond heeft, was een Oostenrijker, wiens lichaam in Olomouc begraven ligt, en zijn hart in Wenen. Dit klinkt misschien een beetje cruel, maar is niet ongebruikelijk in Centraal Europa. Ander voorbeeld: het lichaam van Frederic Chopin ligt in Parijs in de Sacré Coeur begraven, terwijl zijn hart in Krakau ligt. Het lichaam wordt dan op de laatste woonplaats van de persoon begraven en het hart in het land van herkomst. 
Het paleis is in elk geval erg indrukwekkend, met onder andere een écht ijsberenvel en het meest chique toilet dat ik ooit gezien heb. 

Mozart
Olomouc is in de geschiedenis niet achtergebleven in het ontvangen van beroemde mensen. Één daarvan was Mozart, die hier tijdelijk verbleven is en één van zijn symphoniën gecomponeerd heeft. Een straat vlak bij mij in de buurt is ook naar hem vernoemd: Mozartova.

Saint Wenceslas kathedraal
Het laatste kerkgebouw dat je op de foto's ziet, is de gothische kathedraal van Olomouc. En geloof het of niet, maar deze kerk is gedeeltelijk gothisch, romaans en barok. Alsof ze een keuzeprobleem hadden...
Ik vind het zelf echter een hele mooie kerk. Hij wordt ook nog echt gebruikt als plek om te bidden door vele lokale bewoners. 

Appartement
De laatste paar foto's die je ziet zijn van het appartement waar ik woon. Net als alle andere gebouwen hier, heeft ook onze flat een mooi kleurtje! Het appartement heeft 2 slaapkamers, een grote voor mijn 2 huisgenoten en een iets kleinere voor mij (nog steeds best wel groot, maar hij is ook voor 2 personen bedoeld). We delen de badkamer, keuken en het toilet. Afgezien van het feit dat het hier overdags nog wel eens loeit van de sirenes (we wonen vlakbij een ziekenhuis), is het hier 's nachts heerlijk rustig en het is goed geïsoleerd, wat ik nodig ga hebben van de winter!
Het voordeel van dit appartement ten opzichte van de universiteitscampus, is dat ik hier mijn eigen slaapkamer heb, en ik die op de campus zou moeten delen. En ik vind het toch wel fijn om op mijn eigen kamer te slapen...
Marek, zijn vriendin en zijn ouders zorgen heel goed voor me. Wanneer we met zijn 5'en zijn, spreek ik Engels met Marek en Duits met zijn vader, wat heel goed is voor mijn Duits, haha!

Zo, dat was wel even genoeg voor vandaag! Foto's van de uni volgen later. 
Morgen begint de introductieweek, joooeeeehoeeee! Ik heb er zin in!!! :D