Home away from home

30 september 2017 - Olomouc, Tsjechië

Het leven gaat hier hard. Er zijn inmiddels een paar weken voorbij sinds mijn laatste blog, en ik heb in de tussentijd ontzettend veel meegemaakt. 

11 t/m 17 september
Om te beginnen had ik twee weken geleden de introductieweek van de universiteit, die grof gezegd in twee onderdelen verdeeld kan worden: de praktische informatie die we van de universiteit krijgen en de feesten en activiteiten die georganiseerd worden door de studentenorganisatie voor uitwisselingsstudenten. 
Ik kan nu al zeggen dat de uni het hier allemaal een stuk beter geregeld heeft en alles heel duidelijk uitlegt. Het is fijn om hier zo goed begeleid te worden, vooral omdat ik me er, zeker tijdens de eerste paar weken, heel erg bewust van was dat ik in een ander land ben en het lang niet altijd even makkelijk is om uit te zoeken hoe alles werkt wanneer je de taal nog niet spreekt. 
Daarnaast is er dus een organisatie genaamd ESN - Erasmus Student Network, wat een organisatie op Europees niveau is die heel veel activiteiten organiseert. Daarnaast kunnen ze ook regelen dat je korting krijgt bij allerlei bedrijven, zoals Ryanair en Vodafone. Verder gooien ze je helemaal dood met feesten en leuke activiteiten, zoals bijvoorbeeld een feestje in een rijdende tram... Dat was gááf! Verder hebben we rondleidingen door de stad gehad en organiseren ze trips naar andere steden. 

Aan het eind van de introductieweek besloot ik om gebruik te maken van de vrije tijd die ik nog even had, en ben ik zaterdag naar de plaatsjes Břeclav (uitspreken als "Bdrzjetzlav") en Lednice geweest. Lednice staat bekend om haar prachtige kasteel en de tuinen die erachter liggen. Hoewel het zo klein is, lijkt het er toeristischer dan in Olomouc, maar dat komt ook wel doordat het zo dicht bij de grens met Oostenrijk ligt. Ik kon me in beide plaatsen dan ook makkelijk met Duits redden. Het is er prachtig om een mooie wandeling te maken. Ik heb ook een korte rondleiding door het kasteel genomen, en de stijl is vrijwel niet te vergelijken met West-Europese kastelen, omdat alles hier in de barok en gothische stijlen is. 

18 t/m 24 september - School en de Tsjechen
En toen begon school! Nouja, wat je beginnen kunt noemen... De eerste week bestonden de lessen voornamelijk uit introducties van de onderwerpen. Ik heb 6 vakken in totaal, en na het één en ander aan gedoe met inschrijven en veranderen van vakken, is dit uiteindelijk mijn lijst geworden:

- Middle Eastern Politics
- Turkish Politics and Society
- Central European Culture and Society
- Russian Government
- Ukraine: Politics and Society
- Problems of the Post-Soviet World

Het is absoluut de beste lijst die ik ooit had kunnen kiezen! Wat wel grappig is, is dat ik maar 3 docenten heb... De eerste 2 vakken worden door dezelfde docent gegeven en de laatste 3 vakken worden ook door één docent gegeven! Dat is verder op zich niet erg, want alle drie de docenten zijn professoren die allemaal heel goed weten waar ze het over hebben, en het ook fatsoenlijk uit kunnen leggen. De regel hier is dat, wanneer je bachelor niveau volgt, je docent minimaal één rang boven de studenten moet zitten. Dus hij/zij moet zelf minimaal een master afgerond hebben, bij voorkeur zelfs een PhD. En het maakt een gigantisch verschil met de lesmethode in Nederland. Een docent hier gaat niet nóg een keer (na 3 jaar studenten) uitleggen wat secularisme of marxisme is, maar gaat er vanuit dat we dat weten en breit daarop voort. Het zet wel lekker vaart achter de lessen, en dat kan ik absoluut waarderen. Het niveau ligt hier dan ook wel een stuk hoger, maar niet té hoog. 
Het enige lastige aan docenten dubbel of tripel hebben voor een aantal vakken, is dat wanneer er eentje uitvalt voor een week, ik dus een aantal lessen gewoon niet krijg. En mijn docente voor die laatste 3 vakken in de lijst, is de afgelopen week én komende week niet aanwezig. Qua leerstof is het niet erg, want ik heb méér dan genoeg te lezen (50 pagina's per les, per week is de standaard), maar het is wel jammer om niet fysiek naar school te gaan. 
Wat ook wel leuk is, is dat de uitwisselingsstudenten hier niet gescheiden worden van de thuisstudenten. Dat betekent dat ik regelmatig gewoon met Tsjechen in de les zit. Maar ze zijn niet altijd even makkelijk in de omgang... Tijdens mijn eerste les met mijn Russische docente, maakte ze meteen de opmerking: "En natuurlijk scheiden de Tsjechen zich weer volledig af van de rest!" In dat lokaal zaten we letterlijk met alle uitwisselingsstudenten links en de Tsjechen rechts! Maar goed, als je een beetje je best doet om contact met de Tsjechen te maken, dan happen ze echt wel toe. Je moet er alleen iets meer geduld mee hebben. 
Met betrekking tot het uitwisselingsprogramma van de EU, Erasmus, wordt er vaak gesproken van een "Erasmusbubbel" waar je uit moet zien te breken, omdat je anders niemand van de lokale bevolking ontmoet en enkel omgaat met de andere uitwisselingsstudenten. Tot nu toe lukt het redelijk om contact met de lokalen te maken, maar het zijn nogal stugge mensen. 
En dit klinkt misschien raar, maar Tsjechen glimlachen niet veel. Als ik een gesprek met een Tsjech heb, vraag ik me altijd af of diegene het naar zijn zin heeft of niet. Tsjechen zeggen dat ze van binnen lachen, maar dat niet uiten. Ik merk ook wel dat er echt nog een stuk van de oud-communistische mentaliteit in zit. Dat moet je overigens niet tegen de doorsnee Tsjech zeggen, want dan zijn ze beledigd! Ik heb hiermee al wel een culturele botsing gehad. Ik ben over het algemeen heel vrolijk in vergelijking met de Tsjechen; ik lach veel, stel veel vragen en toon oprechte interesse, omdat ik het heel leuk vind om hier te zijn en nieuwe mensen te ontmoeten. Maar ik heb een opmerking gehad van een Tsjech dat hij en een andere jongen het idee kregen dat ik "te aardig" ben en "te veel glimlach". Kort gezegd: het kwam op ze over alsof ik met ze aan het flirten was! Ik voelde me ontzettend ongemakkelijk en beledigd en heb ook aan hem uitgelegd dat dat absoluut niet mijn bedoeling is. Ik wist verder niet hoe ik moest reageren, maar ik heb maar besloten om wat meer bij de mannen vandaan te blijven. Misschien moet ik maar wat minder glimlachen...? 

Aan het eind van de week heb ik last-minute besloten om toch maar met de trip naar Praag mee te gaan, die georganiseerd werd door de Erasmus groep. Ik was natuurlijk al in Praag geweest, maar om met een groep ervaren Tsjechen mee te gaan, is toch net iets leuker. Die weten namelijk precies wat de leuke plekjes zijn, en kunnen er veel over vertellen. Ik heb Praag nu ook gezien als het donker is - dat durfde ik zelf niet toen ik alleen was - en het is echt een prachtige stad! Daarnaast heb ik nu alsnog de Žižkov-TV-toren, het kasteel, de kunstenaarsstraat en nog veel meer gezien, dus dat was ook heel leuk!

Cultuurshock
Ik kan niet ontkennen dat ik toch wel een lichte cultuurshock ervaar op het moment. Ik moest een essay schrijven voor de Haagse Hogeschool over mijn huidige culturele proces. Aan het eind van mijn uitwisseling moet ik er nog één schrijven. Voor dat essay moest ik een aantal standaard culturele theorieën bestuderen met betrekking tot aanpassing aan de leefomgeving in een ander land, en dat was best wel een beetje confronterend. Volgens die theorie ga je, als je net in het buitenland woont, een aantal fases door. En de fase waar ik nu in zit, was aan de hand van de beschrijving heel herkenbaar. Ik heb lichtelijk moeite me aan te passen aan de mentaliteit hier (zie het verhaal hierboven), ben snel moe, nog steeds zoekende naar een goed leefritme en ik heb ontzettende heimwee. Heimwee is iets waar ik wel aan gewend ben, want daar heb ik sowieso snel last van, maar het is wat lastiger om mee te dealen wanneer ik bedenk dat ik hier nog wel even zit. En ik zal niet zeggen dat ik het hier niet naar mijn zin heb, want ik geniet hier enorm! En ik begin ook langzaamaan echt wel mijn draai te vinden hier en goede vrienden te maken, maar het heeft allemaal wat tijd nodig. 
Één ding wat me wel heel erg helpt om wat meer thuis te komen, is dat ik een paar dagen geleden een internationale bijbelstudiegroep gevonden heb! Dit is een groepje internationale studenten die hun hele studie in deze stad doen en iedere vrijdag komen ze bij elkaar om samen te eten en bijbelstudie te doen, dus daar heb ik gisteravond aan mee gedaan! Vanochtend had ik weer ontbijt met de meiden van de groep, en morgen ga ik met ze mee naar de kerk. Het is niet makkelijk om hier een Engels sprekende kerk te vinden. De kerk waar we morgen naartoe gaan, is een protestantse kerk waar je een koptelefoon krijgt om de tekst in het Engels mee te kunnen volgen! 

Dus ik vind mijn draai uiteindelijk echt wel, maar het heeft even wat tijd nodig. 
Verder heb ik deze week, behalve leren, niet echt veel bijzonders gedaan. Maar, als alles goed gaat, ga ik morgen met mijn huisgenoten naar de hockeywedstrijd tussen Olomouc en Praag! :D

Foto’s

2 Reacties

  1. Diana Klaassen:
    30 september 2017
    Je bent lekker bezig. En als de heimwee weer opkomt...... videobellen met mama en mij ;-) xxx
  2. Jolanda plasman:
    30 september 2017
    Wat heb je dat weer leuk beschreven. Xxx